Κοινό Ανακοινωθέν Τύπου
Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού
σχετικά με την κράτηση μητέρων και/ή μονογονιών ανήλικων παιδιών
Με χθεσινή Δήλωση του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης επέκρινε έντονα την πρακτική της Κύπρου να προχωρεί στην κράτηση μητέρων ανήλικων παιδιών αποκλειστικά για σκοπούς απέλασης, καθώς, όπως σημείωσε, πλήττει το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού και είναι εντελώς αντίθετη με τα διεθνή πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για το λόγο αυτό, ο Επίτροπος προτρέπει την Κύπρο να εφαρμόσει τις εισηγήσεις της Επιτρόπου Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού και να τερματίσει την ακολουθούμενη πρακτική.
Δυστυχώς, η πιο πάνω Δήλωση έρχεται να προστεθεί στη σωρεία των επικρίσεων που έχει δεχθεί η Κυπριακή Δημοκρατία από διεθνείς φορείς το τελευταίο διάστημα, λόγω της συνεχιζόμενης πρακτικής του Υπουργείου Εσωτερικών και του αρμόδιου Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού & Μετανάστευσης να διατάσσουν την κράτηση μητέρων και/ή μονογονιών ανήλικων παιδιών, ακόμη και βρεφών. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, ακόμη και μετά τις επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις της Επιτρόπου Διοικήσεως και της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, που στηρίζονται σε Αρχές Δικαίου που δεσμεύουν το κράτος δυνάμει Διεθνών Συμβάσεων που έχει κυρώσει, η αρμόδια αρχή συνέχισε να θέτει εκ νέου υπό κράτηση γυναίκες με ανήλικα παιδιά.
Οι χειρισμοί αυτοί δεν συνάδουν με το κράτος Δικαίου, ένα κράτος που λειτουργεί σεβόμενο τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά δίνουν την εντύπωση ενός κράτους που λαμβάνει αποφάσεις με στόχο την τιμωρία όσων διαμένουν παράνομα στην Κύπρο, ακόμα και αν αυτό επηρεάζει δυσμενώς τη ζωή ανήλικων παιδιών. Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι, η εφαρμογή μεταναστευτικής πολιτικής και η απέλαση των παρανόμως διαμενόντων μεταναστών θα πρέπει να έχει σωστή νομική βάση που να στηρίζεται σε Αρχές Δικαίου και σεβασμό των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ο αποχωρισμός των παιδιών από τους γονείς τους με αποφάσεις της Πολιτείας, με μοναδικό λόγο το καθεστώς παραμονής τους, δεν συνάδει με τα πιο άνω και αφήνει εκτεθειμένο το κράτος, καθώς αποτελεί μια ντροπιαστική πρακτική για ένα
δημοκρατικό κράτος.
Ως Θεσμοί προάσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έχουμε δηλώσει επανειλημμένα ότι η λήψη ενός τόσο σκληρού μέτρου με μοναδική αιτιολόγηση την εξυπηρέτηση του σκοπού της απέλασης και η μεταχείριση μητέρων και/ή μονογονιών ως επικίνδυνων εγκληματιών δεν συνάδει με την αρχή της αναλογικότητας, πλήττει καίρια το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών και ως εκ τούτου, εκφεύγει της νομιμότητας με προφανή και αναμφισβήτητο τρόπο.
Η κράτηση γονέων με ανήλικα παιδιά έχει ήδη εκθέσει ανεπανόρθωτα και διεθνώς την Κύπρο. Καλούμε για άλλη μια φορά το Υπουργείο Εσωτερικών και το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης όπως τερματίσει άμεσα την πρακτική αυτή και προχωρήσει στον καθορισμό και την εφαρμογή εναλλακτικών μέτρων που θα λαμβάνουν πρώτιστα υπόψη το συμφέρον του παιδιού, όπως προνοεί η ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία για τις απελάσεις σε συνδυασμό με την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, τερματίζοντας έστω και τώρα τον διεθνή διασυρμό της Κύπρου.
Λευκωσία, 8 Απριλίου 2014
Common Press Declaration
by the Ombundsman for Administration and Human Rights
and the Commissioner for the Protection of Children’s Rights
regarding the detention of mothers and/or single parents of
underage children
With a statement yesterday in social media, the Commissioner for Human Rights of the Council of Europe criticized strongly the practice of Cyprus to proceed to detain mothers of underage children solely for the purpose of their deportation, since, he noted, this compromises the best interests of the child and is directly contradictory to the international standards of human rights. For this reason, the Commissioner urges Cyprus to implement the suggestions of the Ombundsman for Administration and Human Rights and the Commissioner for the Protection of Children’s Rights, and put a stop to this practice.
Unfortunately, the above statement is added to the heap of criticisms that the Republic of Cyprus has received lately by international forums, due to the continuing practice of the Ministry of Interior and the Department of Population Archives and Immigration to order the detention of mothers and/or single parents of underage children, even infants. It should be noted that even after the repeated interventions of the Ombunsdsman and the Commissioner for the Protection of Children’s Rights, based on Legal Principles that bind the state under International Conventions it has ratified, the competent authority continued to put in custody women with underage children.
These actions are inconsistent with the rule of Law, a state that functions with respect to human rights, and gives the impression of a state that takes decisions with the intent to punish those that live illegally in Cyprus, even if this compromises the life of underage children. It must be made clear that the implementation of an immigration policy and the deportation of illegally residing immigrants should be made on a sound legal basis according to the Principles of Law and the respect for Human Rights. The practice of separating the children from their parents by state orders, solely due to their residence status, compromises the aforementioned and leaves the state exposed, as it is an opprobrius practice for a democratic state.
As institutions for the protection of human rights, we have repeatedly stated that the adoption of such cruel measures with the sole justification the serving of the aim of the deportation and the treatment of mothers and/or single mothers as dangerous criminals is inconsistent with the principle of proportionality, strikes a blow to the heart the best interests of children and therefore falls outside the legality in a blatant and undeniable way.
The imprisonment of parents of underage children has irreparably exposed Cyprus internationally. We call once again the Ministry of Interior and the Civil Registry and Migration Department to immediately terminate this practice and proceed to the determination and implementation of alternative measures which will primarily take into account the interests of the children, as provided by the European and national legislation on deportations in conjunction with the United Nations Convention on the Rights of the Child, and put at last an end to the international defamation of Cyprus.
Nicosia, 8th April 2014
Τα πραγματικά γεγονότα σχετικά με τους λόγους της απεργίας πείνας – και από
σήμερα και δίψας – των προσφύγων
Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλεί τα κράτη μέλη της να δέχονται πρόσφυγες, ιδίως από χώρες σε εμπόλεμη κατάσταση ή χώρες κάτω από μη δημοκρατικά καθεστώτα, οι οποίες παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών τους. Πρόσφυγες από αυτές τις χώρες έρχονται και στην Κύπρο.
Οι αιτητές πολιτικού ασύλου λαμβάνουν κάποια μικρά επιδόματα, μέχρις ότου εξεταστεί η αίτησή τους. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου έχουν το δικαίωμα να εργάζονται μόνο στον γεωργικό τομέα. Τα πραγματικά γεγονότα: Στους αιτητές ασύλου απαγορεύεται να εργάζονται τους πρώτους έξι μήνες της αίτησής τους. Μετά από αυτή την περίοδο, επιτρέπεται να εργάζονται μόνο σε ελάχιστους τομείς, όπως τον γεωργικό.
Εάν η αίτησή τους απορριφθεί, έχουν το δικαίωμα έφεσης, στις πλείστες όμως περιπτώσεις, απελαύνονται – για να πάνε πού; Τα πραγματικά γεγονότα: Οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες υποτίθεται ότι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Κυπρίους υπηκόους σύμφωνα με τον νόμο. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, αυτό δεν συμβαίνει. Όπως δείχνει η αξιολόγηση INDEX της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες του 2012, οι πλείστοι πρόσφυγες παραμένουν περιθωριοποιημένοι και αποκλεισμένοι από τα προγράμματα κοινωνικής συνοχής. Ως εκ τούτου παραμένουν εξαρτώμενοι χωρίς λόγο από τα επιδόματα κοινωνικής πρόνοιας. Λόγω του ότι βρίσκονται στην Κύπρο με άδεια προσωρινής παραμονής, δεν μπορούν να ταξιδέψουν ελεύθερα σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και το ερώτημα είναι, μπορούν να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν λαμβάνουν οποιανδήποτε άλλη οικονομική αρωγή ή επιδόματα, εκτός από το επίδομα αναπηρίας, στην περίπτωση που είναι ανάπηροι, όπως θα λάμβανε κάθε άλλος Κύπριος υπήκοος. Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες υποτίθεται ότι έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους Κυπρίους υπηκόους σύμφωνα με τον νόμο. Στην πραγματικότητα όμως, συχνά γίνονται διακρίσεις εις βάρος τους από κρατικούς αξιωματούχους λόγω της πολιτικής άσκησης της διακριτικής τους ευχέρειας.
Πριν από ένα δεκαπενθήμερο, τέσσερις πρόσφυγες ξεκίνησαν απεργία πείνας, απαιτώντας τη μετάβασή τους σε Τρίτη χώρα. Αυτό, ωστόσο, δεν κατέστη δυνατόν, επειδή, από τη μια, ο Υπουργός Εσωτερικών, κος Χάσικος, αρνείται να τους παραχωρήσει την Κυπριακή υπηκοότητα, και, από την άλλη, ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες λέει ότι η μετακίνηση προσφύγων σε άλλες χώρες δεν είναι μία δραστηριότητα την οποία εντέλλεται να εκτελέσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Ύπατος Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες έχει την εντολή να διασφαλίσει ότι οι Κυπριακές Αρχές θα συμμορφωθούν προς την υποχρέωσή τους να πολιτογραφήσουν τους πρόσφυγες, λέει όμως ότι οι προσπάθειές του να πείσει τις αρμόδιες αρχές για την αναγκαιότητα της λήψης επειγόντων μέτρων στη διάρκεια των τελευταίων 8 μηνών δεν καρποφόρησαν.
Πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα, κανένας πρόσφυγας δεν έχει λάβει την Κυπριακή υπηκοότητα, ένα γεγονός που αντιβαίνει προς τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς οι οποίοι προνοούν ότι αν ένας πρόσφυγας παραμείνει για πέντε χρόνια σε μια χώρα, λαμβάνει αμέσως την υπηκοότητα αυτής της χώρας. Μόλις πρόσφατα η Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες έχει προσέξει την αδικαιολόγητη απόρριψη των αιτήσεων πολιτογράφησης. Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι η διαδικασία πολιτογράφησης δεν είναι αυτόματη αλλά γίνεται μετά από ορισμένες διαδικασίες.
Ο αριθμός των πολιτικών προσφύγων στην Κύπρο δεν υπερβαίνει τους 800.
Λευκωσία, 16 Ιουνίου 2014
The actual facts that led the refugees on hunger and thirst strike
The European Union calls upon its member-states to accept refugees, especially from countries at war or from countries under non-democratic regimes which are known to violate the human rights of their people. Refugees from these countries are also coming to Cyprus.
The political asylum seekers receive some small benefits until their application is answered. Within this period they have the right to work only in the agricultural sector. The facts: Asylum seekers are prohibited from work in the first six months of their application. After that period, they are allowed to work only in very few sectors, such as agricultural.
If their application is rejected, they have the right to appeal, but in most cases they are deported – to go, where? The facts: Asylum seekers are not deported during the appeal process. But if their appeal is rejected, they are subjected to detention and are often deported before they have their case reviewed by the Supreme Court. This is a violation of their rights under international law.
If their asylum application is accepted, however, and they are recognized as political refugees, they are afforded the same rights as Cypriot nationals as regards employment, but they have no right to emigrate to any other country of the European Union. The facts: Recognized refugees are supposed to be afforded the same rights as Cypriot nationals by law. However, in reality, they are not. As the UNHCR-commissioned INDEX survey of 2012 shows, most refugees remain marginalized and excluded from social cohesion schemes. They therefore remain unnecessarily dependent on state welfare. Due to their temporary residence status in Cyprus, they cannot travel freely to other countries of the European Union.
And the question is, can they emigrate to other countries outside the European Union? They do not receive any other financial assistance or benefits whatsoever apart from disability allowance, in the event that they are disabled, as any other Cypriot nationals would. As mentioned above, recognized refugees are supposed to be afforded the same rights as Cypriot nationals by law. In reality, they are often discriminated against including by state officials and due to exclusionary policies.
A fortnight ago, four refugees went on hunger strike, demanding to be relocated to a third country. This, however, is not made possible because, on the one hand, the Minister of Interior, Mr Hasikos, refused to grant them the Cypriot nationality, and, on the other hand, the UN High Commissioner for Refugees says that relocating refugees to other countries is not an activity it is mandated to carry out in the European Union.
The UN High Commissioner for Refugees has the mandate to ensure that Cypriot authorities comply with their obligation to naturalize refugees but says that its efforts to impress upon those authorities the necessity of taking some urgent measures over the past 8 months have not been fruitful.
It should be noted that until the present day, no refugee has been naturalized, a fact that goes against the European regulations which provide that if a refugee remains for five years in a certain country, he or she is automatically naturalized. Only recently has UNHCR noticed the unjustified denial of naturalization applications. It should also be noted that there are procedures for naturalization; it is not automatic.
The number of political refugees in Cyprus does not exceed 800.
Nicosia, 16th June 2014